Blog

เพิ่มกล้ามเนื้อให้โดดเด่นด้วย การโหนบาร์เป็นประจำ

 

ดูและฟังข่าว น้ำมันแพง ไฃ่ที่เป็นอาหารหลักของพวกเราชาวไทยกับของอีกหลายอย่างหลายชนิด ทั้งจำเป็นและไม่จำเป็น ขึ้นราคาอย่างบ้าเลือด โดยเฉพาะน้ามันดีเซล เบนซิน ตกลิตรละเท่าไหร่แล้วเมื่อสองสามวันก่อนเข้าไปซื้อของในห้างดัง เร่ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยว ก็เล้นเล็กต้มยำธรรมดาน่ะแหละ มิได้ลังพิเศษวิโสอะไร เป็นเพราะไม่ไต้เยียบย่างห้างเสียนาน เลยเพิ่งรู้ที่เคยกินชามละสามสิบว่าแพงแล้ว คราวนี้ถามผู้ที่ไปลังให้เพราะเขาจ่ายเป็นคูปองว่า ชามละเท่าไหร่ ไต้ฟังเต็มสองหูตะเกียบแทบหล่นจากมือ ห้าสิบครับ

บาร์โหนคู่ ต้องคางในลำคออื้อฮือ รู้ง,ทน'หิวกลับไปกินข้าวที่บ้านดีกว่า ต้องโทษปากเพราะความอยากแท้ๆอีกครั้งหนึ่งทำเป็นอวดหรู ไปนั่งลังกาแฟมาจิบ รู้สึกจะเป็นแถวๆถนนรัชดา เคยกินสามลิบห้าสี่สีบ วันนั้นจวกเข้าไปเก้าลิบ อะไรจะขนาดนั้นเวลาเดินออกมาต้องคอยพยุงตัวกลัวจะลอยขึ้นฟ้า เอาไม่ว่ากัน เศรษฐกิจไม่ดีขายให้แพงเข้าไว้คนจะได้ไม่แตะ พูดที่จริงสิ่งเหล่านี้ไม่จำเป็น ใครกินเท่ากันใช้จ่ายฟุมเทืเอย แต่อยากอวดโก้หรูก็เชิญทนจ่ายให้สบาย แล้วต้องแทบนํ้าตาไหลเหมือนผม นี่ด่าตัวเองนะครับแต่ชาวบ้านสิ โอดครวญให้ฟังถ้าอยู่บ้านนอกหรือเดี๋ยวนี้พูดให้เพราะหน่อยก็ว่าชนบท แทบทุกหัวระแหง ว่าแทบอยู่ไม่ไหวแล้ว ท่านอาจจะด่าผมมันเกี่ยวอะไรกับเอ็งด้วยไอ้หนอม เขียนหนังสือกระแดะมาพูดเรื่องของแพงอ้าว มันเดือดร้อนเหมือนกันนะครับ ต้องกินต้องใช้ เมื่อน้ำมันแพงของทุกอย่างขึ้นราคาหมด ไม่เว้นกระทั่งกระดาษชำระ ท่านผู้เป็นเจ้ากระทรวงทั้งหลาย ที่บอกจะตรวจตราไม่ให้ของจำเป็นขึ้น  บาร์โหนเหล็ก ท่านไปยืนหรือเดินทุกวันหรือถามหน่อย ผมสิประจำ วิ่งออกกำลังตอนเช้ามืดเสร็จ ก็ต้องเช้าตลาดถือโอกาสดูว่าสินค้าถูกแพงเพียงใด พบเห็นประ๓ทอาหารที่ต้องกินของต้องใช้ขึ้นหมดอย่างบ้าระหาเสียด้วย ถามคนขายทำไมแพงนัก

“สองสามวันก่อนปลาช่อนกิโลละแปดสิบถึงร้อย วันนี้ทำไมไปร้อยยี่สิบถึงห้าสิบ” แม่ค้าหน้าสวยจ้องผมกับตอบ “ถอยหลังไปซื้อวันก่อนสิ”“เพราะวันนี้นี้ามันขึ้นอีกลิตรละหกสิบแล้วน้า” กลับย้อนถามเสียงดุ จะซื้อหรือเปล่า ผมผงกหัวกล่าวขอบใจพลางล่ายหน้าถอยหลังออกมา พูดกับหล่อน  “ขอกินปลานิลแล้วกัน ทุกอย่างลงไปรวมกันอ^ในท้องอิ่มหมด แล้วก่ายออก เหลือเป็นเลือดเพียงนิดหน่อย บาร์โหนสำเร็จรูป ”ทีแรกยังนึกในใจ แม่ค้าอ้างบอกน้ำมันแพงมันเกี่ยวอะไรด้วยวะ ลักพักต้องร้องอ้อในใจอีก ปลามันเดินมาเองไม่ไค้ต้องใช้บรรทุกรถ ที่หล่อนพูดถูกแล้วเห็นไหมสรุปความแล้วเพราะน้ามันตัวเดียว ทุกอย่างกระโดดขึ้นกันหย่องแหย-ง แล้วท่านที่รับผิดชอบยังแหกปากพูด ขึ้นเป็นบางอย่างผมไม่เชื่อข่อีกอย่างเกิดมามอง บาร์โหนติดประตูราคา โลกหกสิบปีกว่าแล้ว เพิ่งเคยไค้ยินไก่มันร้อน เลยออกไข่น้อย แล้วไอ้ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ต้องติดแอร์ให้หรือไง ถึงจะไข่เป็นปกติอพีโธ่แก้ตัวกันง่ายเกินไป เอาเป็นว่าข้าวของขึ้นราคาพูตับตับแลบหมด เว้นอย่างเดียว คำเขียน แน่ะ อย่าโกรธนะท่านบรรณาธิการเย้าเล่น โธ่ให้

 

บาร์โหนติดผนัง

Read more